تقریبا ۳ ماه و خرده ای باقی مونده خدایا یعنی میتونم به هدفم برسم؟
این روزا یه سرم و هزار سودا، از طرفی بین کتابها دفن شدم و در تب و تاب کنکورم، از طرفی در منجلاب و طوفان خبرهای بد گیر افتادم،البته هممون گیر افتادیم!
کاش دنیا کنترلی داشت و با زدن یه دکمه میشد همه خبرهای جهان رو خاموش کرد، دهن دروغگوها رو بست، ادم های رنج کشیده رو نوازش کرد و برای یک دقیقه هم که شده آرامش رو در دنیا حاکم کرد.
آرامش چه واژه غریبی شده این روزها.
فکر کردن به اینده بدجور اضطراب اورِ و حالم رو بد میکنه ، پس تا جای ممکن تلاش میکنم در لحطه بمونم و به بعد فکر نکنم، میدونم که یه جور مکانیسم دفاعیِ اما مگر چاره ای غیر از این برامون باقی گذاشتن؟!
تنها چیزی که دلم بهش گرمِ اون خطاطی سبز رنگ با قاب چوبی دورشِ که تو ذهنم حک شده و این جور وقتا برام تداعی میشه:
«حسبی الله»
منبع
درباره این سایت